ـ امام حسن مجتبی (ع) بعد از شهادت
امیرالمؤمنین (ع) به مدت ده سال عهده دار مقام امامت بود.
ـ ایشان در دوران امامت خود سختی‌های
فراوانی را تحمل کرد.
ـ بی‌بصیرتی و دنیاطلبی برخی خواص
زمان امام؛ شرایط سختی را بر حضرت تحمیل کرد و موجب شد تا امام حسن(ع) صلح با
معاویه را بپذیرد.
ـ دلیل اصلی پیشنهاد صلح از سوی
معاویه، رسیدن به حکومت با هزینه کم بود.
ـ پذیرش صلح از سوی امام حسن (ع)،
عدم همکاری و پیمان شکنی و خیانت مردم بود
ـ اگر امام حسن(ع) صلح نمی کرد همه
چیز به کلی از بین می رفت و نوبت به جریان عاشورا هم نمی رسید.
- صلح امام حسن (ع) همان قدر ارزش
داشت که شهادت برادر بزرگوارش، امام حسین(ع) ارزش داشت
- همان قدر که شهادت امام حسین(ع) به
اسلام خدمت کرد، آن صلح هم همان قدر، یا بیشتر به اسلام خدمت کرد.
پژوهش خبری صدا وسیما:امام حسن مجتبی (علیه السلام) بعد از شهادت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام
)به مدت ده سال عهده دار مقام امامت بود و در 28 صفر سال پنجاه هجری در سن 47
سالگی به دستور معاویه بن ابی‌سفیان و به دست جعده دختر اشعث بن قیس مسموم شد و بر
اثر همان زهر به شهادت رسید. ایشان در دوران امامت خود سختی‌های فراوانی را تحمل
کرد. بی‌بصیرتی و دنیاطلبی برخی خواص زمان امام؛ شرایط سختی را بر حضرت تحمیل کرد
و موجب شد تا امام حسن (علیه السلام) صلح با معاویه را بپذیرد.
بی گمان یکی از علل
اصلیِ صلح امام حسن (علیه السلام) حمایت نکردن مردم از آن حضرت بود. اگر مردم کوفه از او حمایت می کردند و فرماندهان
سپاهش به او خیانت نمی کردند، حضرت صلح نمی کرد؛ چنان که فرمودند: به خدا سوگند،
من از آن جهت کار را به او سپردم که یاوری نداشتم، اگر یاوری می داشتم، شبانه روز
با معاویه می جنگیدم تا خداوند میان ما و او حکم کند. دراین نوشتار مروری داریم بر صلح امام حسن (علیه السلام) .
برچسب ها:
تحقیق اهداف صلح امام حسن(ع)بانگاهی به مصلحت وپیامدهای آن